Τι θα συμβεί εάν κόψουμε όλα τα δέντρα μιας πόλης; - Στέφαν Αλ

Δείτε όλο το μάθημα: https://ed.ted.com/lessons/what-happens-if-you-cut-down-all-of-a-city-s-trees-stefan-al

Ως το 2050, πάνω από το 65% του πληθυσμού
υπολογίζεται πως θα ζει σε πόλεις.Ίσως και να θεωρούμε την φύση
ασύμβατη με τον αστικό χώρο, τα δέντρα όμως ήταν πάντα
αναπόσπαστο μέρος των επιτυχημένων πόλεων. Η ανθρωπότητα ανακαλύπτει αυτά τα δεντρικά οφέλη από την γέννηση των πρώτων μας πόλεων, χιλιάδες χρόνια πριν. Ti καθιστά λοιπόν τα δέντρα τόσο σημαντικά για την επιβίωση μιας πόλης; Μας το εξηγεί ο Στέφαν Αλ.

Μάθημα από τον Στέφαν Αλ, σκηνοθεσία από τη Μέτε Ιλένε Χόλμριις.

Αυτή είναι η ιστορία δύο αρχαίων πόλεων

και των δέντρων
που καθόρισαν τη μοίρα τους.

Το 3.000 π.Χ. η Ουρούκ είχε πιο πολλούς
κατοίκους από τη σημερινή Νέα Υόρκη.

Το σύστημα άρδευσης της μεγαλούπολης
έπρεπε συνεχώς να επεκτείνεται

για να σιτίζεται
ο αυξανόμενος πληθυσμός της.

2.500 χρόνια μετά στη Σρι Λάνκα,
η Ανουρανταπούρα είχε παρόμοιο πρόβλημα.

Και αυτή η πόλη μεγάλωνε συνέχεια,

κι όπως η Ουρούκ, βασιζόταν κατά πολύ
σε ένα πολύπλοκο σύστημα άρδευσης.

Όσο η Ουρούκ μεγάλωνε, οι αγρότες
υλοτομούσαν για χώρο προς καλλιέργεια.

Στην Ανουρανταπούρα, όμως,
τα δέντρα ήταν ιερά.

Η πόλη τους φιλοξενούσε
μια παραφυάδα της Ιερής Συκής,

κάτω από την οποία εικάζεται
πως ο ίδιος ο Βούδας βρήκε τη φώτιση.

Η θρησκευτική ευλάβεια
επιβράδυνε τα τσεκούρια των αγροτών

και έκανε μάλιστα την πόλη να φυτέψει
κι άλλα δέντρα στα αστικά πάρκα.

Αρχικά η επέκταση της Ουρούκ
λάμβανε χώρα ομαλά.

Αλλά χωρίς δέντρα να φιλτράρουν
την παροχή του νερού,

το αρδευτικό σύστημα της Ουρούκ μολύνθηκε.

Η εξάτμιση του νερού άφηνε πίσω
κοιτάσματα ορυκτών,

τα οποία καθιστούσαν το έδαφος
υπερβολικά αλμυρό για καλλιέργεια.

Αντίθετα, το αρδευτικό σύστημα
της Ανουρανταπούρα είχε σχεδιαστεί

για να συνυπάρχει με τη γύρω βλάστηση.

Ο πληθυσμός της εντέλει ξεπέρασε
το διπλάσιο του πληθυσμού της Ουρούκ,

και η Ανουρανταπούρα ακόμα φροντίζει
ένα δέντρο ηλικίας άνω των 2.000 ετών.

Ίσως και να θεωρούμε τη φύση
ασύμβατη με τον αστικό χώρο,

τα δέντρα όμως ήταν πάντα
αναπόσπαστο μέρος των επιτυχημένων πόλεων.

Σαν άλλα φυσικά σφουγγάρια, απορροφούν
την απορροή των ομβρίων υδάτων

πριν τα απελευθερώσουν ξανά
στην ατμόσφαιρα.

Το πλέγμα στις ρίζες τους
προστατεύει από κατολισθήσεις,

ενώ επιτρέπει στο έδαφος να συγκρατεί
τα νερά και να φιλτράρει τις τοξίνες.

Οι ρίζες βοηθούν στην πρόληψη πλημμυρών,

μειώνουν την ανάγκη για αγωγούς ομβρίων
και για μονάδες επεξεργασίας υδάτων.

Τα πορώδη φύλλα τους καθαρίζουν τον αέρα
παγιδεύοντας άνθρακα κι άλλους ρύπους,

κάτι που τα καθιστά απαραίτητα
στον αγώνα ενάντια στην κλιματική αλλαγή.

Η ανθρωπότητα ανακαλύπτει
αυτά τα δεντρικά οφέλη εδώ και αιώνες.

Αλλά τα δέντρα δεν είναι αναγκαία
μόνο για τη υγιή οργάνωση μιας πόλης·

παίζουν επίσης ζωτικής σημασίας ρόλο
στην υγεία των κατοίκων της.

Με εξαίρεση τα πάρκα του, το Μανχάταν
είχε λίγα δέντρα τη δεκαετία του 1870.

Δίχως δέντρα να προσφέρουν σκιά,

τα κτίρια απορροφούσαν έως και εννέα φορές
περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία

κατά τους φονικούς καλοκαιρινούς καύσωνες.

Σε συνδυασμό με τα ανεπαρκή
συστήματα υγιεινής της εποχής,

η αφόρητη ζέστη έκανε την πόλη έδαφος
πρόσφορο για βακτήρια όπως η χολέρα.

Στο σημερινό Χονγκ Κονγκ,
πανύψηλοι ουρανοξύστες και υπόγειες δομές

εμποδίζουν τα δέντρα να μεγαλώσουν.

Αυτό συνδράμει στην επικίνδυνα
χαμηλή ποιότητα του αέρα της πόλης,

που μπορεί να προκαλέσει βρογχίτιδα
και μειωμένη λειτουργία των πνευμόνων.

Τα δέντρα επηρεάζουν
και την ψυχική μας υγεία.

Σύμφωνα με έρευνες, η παρουσία πρασίνου
αυξάνει τη διάρκεια συγκέντρωσης

και ελαττώνει τα επίπεδα του στρες.

Έχει επίσης διαπιστωθεί πως
νοσηλευόμενοι ασθενείς με θέα σε τοίχους

αναρρώνουν πιο αργά
από ασθενείς που βλέπουν δέντρα.

Ευτυχώς πολλές πόλεις
ακολουθούν αυτή τη λογική --

και αυτό δεν είναι τυχαίο.

Ήδη από τον 18ο αιώνα,

οι πολεοδόμοι άρχισαν να ασπάζονται
τη σημασία των δέντρων στις πόλεις.

Το 1733 ο Συνταγματάρχης Τζέιμς Όγκλεθορπ
σχεδίασε την πόλη Σαβάνα, στην Τζόρτζια,

έτσι ώστε καμία γειτονιά να μην απέχει
πάνω από δύο λεπτά περίπατο από ένα πάρκο.

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Κοπεγχάγη
αναδομήθηκε σε πέντε αρτηρίες --

με πάρκα εκατέρωθεν τους.

Μια τέτοια διαρρύθμιση αύξανε
την αντοχή της πόλης

στη ρύπανση και τις φυσικές καταστροφές.

Τα δέντρα δεν ευνοούν μόνο τον άνθρωπο.

Το Φόρεστ Παρκ του Πόρτλαντ διατηρεί
τη φυσική βιοποικιλότητα της περιοχής

και έτσι η πόλη φιλοξενεί
διάφορα τοπικά φυτά,

112 είδη πτηνών και 62 είδη θηλαστικών.

Καμία πόλη δεν είναι πιο αφοσιωμένη
στα δέντρα από τη Σιγκαπούρη.

Από το 1967, η κυβέρνηση της Σιγκαπούρης
έχει φυτέψει πάνω από 1,2 εκατ. δέντρα,

μεταξύ αυτών και τα υπερδέντρα,
κάθετους κήπους ύψους 50 μέτρων.

Οι δομές αυτές τροφοδοτούν τις ίδιες
και τα γύρω θερμοκήπια

με ηλιακή ενέργεια και βρόχινο νερό.

Τα δέντρα και η βλάστηση καλύπτουν σήμερα
πάνω από το 50% της Σιγκαπούρης,

μειώνοντας έτσι την ανάγκη για κλιματισμό

και ενθαρρύνοντας τα μέσα μεταφοράς
χαμηλής ρύπανσης.

Ως το 2050, πάνω από το 65% του πληθυσμού
υπολογίζεται πως θα ζει σε πόλεις.

Οι πολεοδόμοι μπορούν να θέσουν θεμέλια
οικολογικού χαρακτήρα,

αλλά εναπόκειται στους κατοίκους
αυτών των αστικών δασών

να μην είναι αυτά βιώσιμα
μόνο για τους ανθρώπους.