Het bedrog van maagdelijkheid

Het maagdenvlies is nog steeds het meest miskende deel van het vrouwelijk lichaam. Nina Dølvik Brochmann en Ellen Støkken Dahl vertellen ons over hun missie om jonge vrouwen de kracht van zelfbeschikking te geven door middel van betere seksuele opvoeding, en door de populaire (en schadelijke) mythes over vrouwelijke maagdelijkheid en het maagdenvlies te ontkrachten.

Nina Dølvik Brochmann:
Wij groeiden op met het geloof

dat het maagdenvlies
een bewijs van maagdelijkheid is.

Maar dat klopt niet.

Wij ontdekten dat het gangbare verhaal

over de maagdelijkheid van vrouwen

gebaseerd is op twee anatomische mythes.

In de medische wereld is de waarheid
al meer dan 100 jaar bekend,

maar toch maken deze twee mythes

het leven van vrouwen overal moeilijk.

ESD: De eerste mythe gaat over bloed.

Men gelooft dat het maagdenvlies
scheurt en bloedt,

de eerste keer dat een vrouw
vaginale seks heeft.

Met andere woorden,
als er geen bloed aan de lakens hangt,

dan was de vrouw gewoonweg geen maagd.

De tweede mythe is
een logisch gevolg van de eerste.

Aangezien het maagdenvlies
zou scheuren en bloeden,

gelooft men ook dat het verdwijnt

of radicaal verandert als een vrouw
voor de eerste keer seks heeft.

Als dat waar zou zijn,

dan zou men makkelijk kunnen bepalen
of een vrouw maagd is of niet

door haar geslachtsorganen te onderzoeken,

door een maagdelijkheidscontrole
uit te voeren.

NDB: Dit zijn onze twee mythes:

maagden bloeden

en ons maagdenvlies
raken we voorgoed kwijt.

Misschien lijkt dit
een onbelangrijke kwestie voor jou.

Waarom zou jij je zorgen maken

over een onbekend stukje huid
aan het vrouwelijk lichaam?

Maar in werkelijkheid
gaat het over zoveel meer

dan een anatomische misvatting.

De mythes over het maagdenvlies
bestaan al eeuwen

omdat ze culturele betekenis hebben.

Ze werden gebruikt als een krachtig middel

om vrouwelijke seksualiteit
in de hand te houden

in zowat elke cultuur,
religie en tijdperk.

Vrouwen worden nog steeds gewantrouwd,

aan de schandpaal genageld,

leed toegebracht,

en in het slechtste geval,
vermoord vanwege eerwraak

als zij niet bloeden
op hun huwelijksnacht.

Andere vrouwen ondergaan gedwongen
mensonterende maagdelijkheidscontroles

louter om een baan te vinden,

om hun reputatie te redden

of om te kunnen trouwen.

ESD: Zoals in Indonesië,

waar vrouwen systematisch controles
doorstaan om in het leger te mogen dienen.

Na de opstanden in Egypte in 2011,

werd een groep vrouwelijke protestanten
een maagdelijkheidscheck opgelegd

door het leger.

In Oslo onderzoeken dokters
de maagdenvliezen van jonge meisjes

om hun ouders gerust te stellen
dat hun kinderen niet verdorven zijn.

Helaas is de lijst eindeloos.

Vrouwen zijn zo bang
om niet aan deze mythes te voldoen

dat zij op zoek gaan
naar alternatieve manieren

om te verzekeren dat ze bloeden.

Van een chirurgische ingreep

genaamd 'maagdenvliesherstel',

of flacons met bloed die na de seks
op de lakens worden uitgegoten,

tot online gekochte nep-maagdenvliezen,

compleet met namaakbloed

en de belofte om
'je duistere geheim op te lossen'.

NDB: Door meisjes wijs te maken dat
elke handeling aan het licht zal komen,

dat hun lichaam hen sowieso zal verraden,

hebben we angst onder hen gezaaid.

Meisjes zijn bang om zichzelf te bederven

door te sporten,

te spelen,

door tampongebruik

of door seks.

We hebben hun kansen
en hun vrijheden teruggedrongen.

Het is tijd om een einde te stellen
aan deze maagdelijkheidsfraude.

Tijd om de mythes
rond het maagdenvlies te doorbreken,

voor eens, en voor altijd.

ESD: Wij zijn studenten geneeskunde,

seksuele gezondheidswerkers

en de auteurs van 'Het Wonder Daaronder'.

(Gelach)

Het is een populairwetenschappelijk boek
over vrouwelijke geslachtsorganen.

De ervaring leert dat mensen geloven

dat het maagdenvlies
een soort van afsluiting over de vagina is.

In het Noors noemt men het zelfs
'het maagdenmembraan'.

En dus stellen we ons
iets kwetsbaars voor,

iets dat snel verwoest kan worden,

iets wat je kan scheuren,

zoals een velletje plastic.

Misschien vroeg je je af
waarom wij een hoelahoep mee hebben.

We laten het zien.

(Gelach)

Het is heel moeilijk om te verbergen

dat er iets met deze hoelahoep is gebeurd.

Het ziet er anders uit
nu ik er op geslagen heb.

De verzegeling is verbroken,

en tenzij we het plastic vervangen,

zal het nooit meer intact zijn.

Dus als we een maagdelijkheidscontrole
op deze hoelahoep zouden uitvoeren,

hier ter plekke,

dan is er een simpele conclusie.

Deze hoelahoep
is duidelijke geen maagd meer.

(Gelach)

NDB: Maar het maagdenvlies is niet

zoals een vel plastic
waarmee je je eten kan inpakken,

of een verzegeling.

Eigenlijk...

lijkt het meer hierop:

een 'scrunchie', of elastiek.

Het maagdenvlies is een rand van weefsel
aan de buitenste opening van de vagina.

Meestal heeft het de vorm
van een donut of een halve maan

met een groot gat in het midden.

Maar er zit veel variatie in.

Soms hebben maagdenvliezen randjes,

er kunnen meerdere gaatjes in zitten,

of het bestaat uit lellen.

Met andere woorden, maagdenvliezen
variëren van nature sterk in uiterlijk

en dat maakt het zo moeilijk om
een maagdelijkheidscontrole uit te voeren.

ESD: Nu we een beetje meer weten over
de anatomie van het maagdenvlies,

kunnen we terugkeren
naar onze twee mythes:

maagden bloeden,

maagdenvliezen zijn voor altijd weg.

Maar het maagdenvlies
hoeft niet eens te breken.

Het lijkt op een scrunchie
in zowel functie als uiterlijk.

En een elastiek kan je rekken, toch?

(Gelach)

Je kan een maagdenvlies ook rekken.

Het is in feite zeer elastisch.

Voor vele vrouwen

is het maagdenvlies elastisch genoeg
om vaginale seks aan te kunnen

zonder beschadigd te worden.

Bij anderen scheurt het maagdenvlies
een beetje om de penis te accommoderen,

maar daardoor verdwijnt het niet.

Mogelijk ziet het er dan enkel
een beetje anders uit.

NDB: Dat betekent natuurlijk ook
dat het maagdenvlies ongeschikt is

om de maagdelijkheid te controleren.

Dit werd 100 jaar geleden
al opgemerkt, in 1906,

door de Noorse dokter Marie Jeancet.

Zij onderzocht een prostituee
van middelbare leeftijd

en besloot dat haar geslachtsorganen
leken op die van een maagdelijke tiener.

Maar dat houdt steek, toch?

Want als haar maagdenvlies
nooit was beschadigd tijdens seks,

wat dachten we dan te zien te krijgen?

ESD: Aangezien maagdenvliezen
in alle vormen voorkomen,

is het moeilijk om te weten

of een knik of een plooi er zit
door een beschadiging

of door normale anatomische variatie.

Hoe absurd maagdelijkheidstesten zijn

wordt geïllustreerd door een studie
van 36 zwangere tieners.

Toen dokters hun
maagdenvliezen onderzochten

zagen ze duidelijke tekenen van penetratie

bij slechts twee van de 36 meisjes.

Dus tenzij je gelooft in
34 gevallen van maagdelijke geboorte --

(Gelach)

dan moeten we vaststellen

dat ook de tweede mythe
een harde klap heeft gekregen.

Je kan gewoonweg niet
tussen de benen van een vrouw

haar seksuele geschiedenis aflezen.

NBD: Zoals de meeste mythen,
zijn die van het maagdenvlies incorrect.

Er is geen maagdelijke verzegeling
die na de seks magisch verdwijnt

en de helft van de maagden kan gemakkelijk
seks hebben zonder te bloeden.

We zouden graag kunnen zeggen

dat het afdanken van deze mythes
alles zou oplossen,

dat vernedering, leed en erewraakmoorden
allemaal zouden verdwijnen.

Maar het is niet zo simpel.

De seksuele onderdrukking van vrouwen
komt voort uit iets dieper

dan een simpele anatomisch misvatting
over de kenmerken van het maagdenvlies.

Het gaat om de culturele en religieuze
controle van vrouwelijke seksualiteit.

En dat veranderen, is veel moeilijker.

Maar we moeten het proberen.

Als medisch deskundigen
is dit onze bijdrage.

Wij willen dat elk meisje, elke ouder,
elke toekomstige echtgenoot weet

wat het maagdenvlies is en hoe het werkt.

Wij willen dat zij weten

dat het maagdenvlies
geen bewijs van maagdelijkheid is.

Op die manier kunnen we
een van de machtigste middelen

van oppressie van jonge vrouwen
elimineren.

Nu je dit weet,

vraag je je misschien af
wat het alternatief is.

Als we het maagdenvlies niet als bewijs
van maagdelijkheid kunnen gebruiken,

wat gebruiken we dan als bewijs?

Wij kiezen voor helemaal geen bewijs.

(Gejuich)

Als je --

(Applaus)

Als je echt wilt weten
of een vrouw maagd is of niet

vraag het haar dan.

(Gelach)

En hoe zij die vraag beantwoordt,
dat is haar keuze.

Bedankt.

(Applaus)