Mistrzowskie techniki fotograficzne Sally Mann | | Art21
-
0:25 - 0:27Dorastając jako dziecko
-
0:27 - 0:31Sally Mann nie było wcale takie proste.
-
0:31 - 0:35Każdy, kto jest tak zdeterminowany jak Sally man
-
0:35 - 0:38będzie wymagającą matką.
-
0:41 - 0:42Jest trudną osobą,
-
0:42 - 0:44i mimo że mnie to irytuje,
-
0:44 - 0:46walczę z tym i się przeciwstawiam
-
0:46 - 0:47to jednocześnie to kocham.
-
0:47 - 0:50Więc to jest takie Yin i Yang.
-
1:00 - 1:02Boże, to naprawdę wygląda jak Całun Turyński,
-
1:02 - 1:02czy coś takiego.
-
1:02 - 1:04Wygląda tak monumentalnie,
-
1:05 - 1:08podczas gdy to wygląda tak ulotnie.
-
1:10 - 1:12Boże, to po prostu dwa zupełnie różne zdjęcia.
-
1:15 - 1:17Niektóre zdjęcia po prostu muszą być w określony sposób,
-
1:17 - 1:22ale to tutaj nie wydaje się wołać
o to, żeby być ani jasne, ani ciemne. -
1:24 - 1:27Co właściwie tylko utrudnia mi pracę.
-
1:27 - 1:29Za każdym razem, gdy ona na coś patrzy,
-
1:29 - 1:31patrzy na to jak artystka.
-
1:31 - 1:33To pochłania całą jej energię.
-
1:33 - 1:39I przez to myślę, że w pewnym sensie straciliśmy matkę,
-
1:39 - 1:42ale zyskaliśmy przyjaciółkę i artystyczną wspólniczkę,
-
1:42 - 1:45i coś zupełnie innego.
-
1:48 - 1:52To ogromny wysiłek, który w to wkłada.
-
1:52 - 1:56Sally będzie miała stos zdjęć, które według mnie są piękne,
-
1:56 - 1:58a które ona odrzuca.
-
1:58 - 2:00A ja siedzę i myślę: Boże...
-
2:07 - 2:09To naprawdę trudny przypadek.
-
2:13 - 2:16To, co lubię w tych psich kościach, to ich niejednoznaczność.
-
2:17 - 2:19Trzeba trochę czasu, żeby się zorientować, czym one są
-
2:19 - 2:21albo może w ogóle się nie zorientujesz.
-
2:22 - 2:24Jeśli coś nie ma w sobie niejednoznaczności, to nie warto tego fotografować.
-
2:24 - 2:26Uwielbiam ten aspekt fotografii,
-
2:26 - 2:28jej kłamliwość.
-
2:29 - 2:31Musi być w niej coś dziwnego,
-
2:31 - 2:33inaczej nie jest dla mnie interesująca.
-
2:35 - 2:36Bądź dobra.
-
2:38 - 2:40Po prostu zostań tak.
-
2:41 - 2:43Jeśli można mówić, że mam jakiś estetyczny styl,
-
2:43 - 2:45to jest to chyba estetyka sroki.
-
2:45 - 2:48Chodzę, i po prostu zbieram wszystko, co jest wokół.
-
2:48 - 2:50To bardzo spontaniczne.
-
2:51 - 2:53Widzę psią kość, przynoszę ją,
-
2:53 - 2:55robię zdjęcie, podoba mi się zdjęcie.
-
2:55 - 2:57Zrobiłam zdjęcie, cóż, to całkiem dobre zdjęcie,
-
2:57 - 2:59więc potem zbieram wszystkie inne psie kości,
-
2:59 - 3:01przynoszę je i robię kilka kolejnych zdjęć,
-
3:01 - 3:02a potem wieszam je na ścianie.
-
3:02 - 3:04Zanim się obejrzę, galeria mówi:
-
3:04 - 3:05„Zróbmy wystawę psich kości”.
-
3:05 - 3:07Więc robimy wystawę psich kości.
-
3:07 - 3:10A potem pojawia się jakiś cyniczny,
-
3:10 - 3:11postmodernistyczny krytyk i mówi:
-
3:11 - 3:13„O mój Boże, patrzcie na wystawę psich kości,
-
3:13 - 3:15co to niby znaczy?”
-
3:15 - 3:20A ja wtedy myślę: O tak! Dobry piesek. No dalej, weź sobie.
-
3:20 - 3:21Te psie kości są tworzeniem sztuki tak,
-
3:21 - 3:23jak powinna być tworzona, moim zdaniem,
-
3:23 - 3:26bez jakichś wielkich odniesień czy przesłań.
-
3:27 - 3:29Po prostu dla zabawy. Jeśli potrafisz to sobie wyobrazić
-
3:29 - 3:32sztuka dla zabawy. Czasem to naprawdę jest zabawa.
-
3:41 - 3:44Jest dużo sporów na temat tego, jak właściwie trzymać tę szklaną płytę.
-
3:52 - 3:55Nauczyłam się tego od mistrza,
-
3:55 - 3:57naprawdę genialnego nauczyciela,
-
3:57 - 3:59który świetnie zna proces mokrej płyty kolodionowej.
-
3:59 - 4:00Nazywa się Mark Osterman.
-
4:06 - 4:08To dość kapryśny proces.
-
4:08 - 4:12Nie pozwala na zbytnią bylejakość w technice.
-
4:14 - 4:16Trudno zdobyć te wszystkie chemikalia.
-
4:16 - 4:18Bo są kontrolowane.
-
4:18 - 4:22kolodion, eter, no i oczywiście spirytus.
-
4:22 - 4:23Spirytus można dostać, ale nie w Wirginii.
-
4:27 - 4:30Potem zanurza się płytę w azotanie srebra.
-
4:30 - 4:32Ojej, jest tu robak.
-
4:32 - 4:34Z powodów, których kompletnie nie rozumiem,
-
4:34 - 4:39azotan srebra przykleja się do kolodionu i eteru i powleka płytę.
-
4:43 - 4:45Moje płyty są strasznie wadliwe.
-
4:45 - 4:47Ale właśnie te wady najbardziej mi się podobają,
-
4:47 - 4:48Więc się modlę.
-
4:48 - 4:49W modlitwie prosisz:
-
4:49 - 4:51„Proszę, niech to się nie spartoli, ale niech się spartoli trochę,
-
4:51 - 4:53tak, żeby było ciekawie.”
-
5:02 - 5:06To takie głupie - muszę jedną ręką trzymać migawkę zamkniętą,
-
5:06 - 5:09głową stabilizować aparat.
-
5:12 - 5:15Musi być na to łatwiejszy sposób.
-
5:15 - 5:16No dobra, co myślisz?
-
5:19 - 5:2130 sekund, powiedziałabym.
-
5:25 - 5:29Właściwie dziwię się, że zajęło mi tak długo, by dojść do tej techniki,
-
5:29 - 5:36bo zawsze byłam zanurzona w tej estetyce szklanych płyt, XIX-wiecznym stylu.
-
5:46 - 5:50Podoba mi się to zdjęcie, Jenna znowu robi za dziwaka.
-
5:50 - 5:51O, bez drzazgi?
-
5:51 - 5:55Wygląda teraz tak normalnie, nikt by nie powiedział, że była...
-
5:55 - 5:59Była po prostu piękna, wyglądała jakby
-
5:59 - 6:01wyszła z innego wieku.
-
6:01 - 6:04Tak, świetna mała modelka.
-
6:04 - 6:06Niesamowita dziewczynka.
-
6:06 - 6:08Potrafiła zrobić taką minkę jak nikt inny.
-
6:08 - 6:10Albo urządzić histerię jak nikt inny.
-
6:10 - 6:13No, to też prawda.
-
6:13 - 6:17Moje podejście do fotografii jest bardzo spontaniczne.
-
6:17 - 6:18Dzieci były tam,
-
6:18 - 6:19więc je fotografowałam.
-
6:19 - 6:22To nie tak, że jestem szczególnie zainteresowana fotografowaniem dzieci
-
6:22 - 6:25po prostu tam były.
-
6:25 - 6:28Nazywała nas swoimi modelami,
-
6:28 - 6:30ale zwykle po prostu mówiła: „Nie ruszaj się”,
-
6:30 - 6:32i przestawaliśmy robić to co do tej pory robiliśmy.
-
6:32 - 6:34Czasem coś lekko poprawiała,
-
6:34 - 6:35ale na tym koniec.
-
6:40 - 6:42Zdjęcie, gdzie moje włosy leżą na moich żebrach
-
6:42 - 6:43pamiętam, że musiałam cały czas wracać
-
6:43 - 6:44i moczyć swoje włosy,
-
6:44 - 6:46bo jak wyschły to się zsuwały, tak więc...
-
6:46 - 6:47To tyle, co pamiętam.
-
6:47 - 6:48Pamiętasz, ile razy robiliśmy to zdjęcie?
-
6:48 - 6:52Tak, pamiętam.
-
6:52 - 6:55To była cała produkcja, ktoś musiał stać za tobą w rzece
-
6:55 - 6:57i chlapać wodę wiosłem,
-
6:57 - 6:59żeby powstały fale.
-
6:59 - 7:00To ja to robiłem.
-
7:00 - 7:02Tak, ty chlapałeś,
-
7:02 - 7:03a ona stała i pilnowała swoich włosów
-
7:03 - 7:05przed opadaniem z żeber.
-
7:05 - 7:09cały czas zachowując błogi wyraz twarzy.
-
7:09 - 7:11To było naprawdę trudne zdjęcie.
-
7:12 - 7:15Chciałam, żeby te zdjęcia rodzinne wyglądały bezwysiłkowo.
-
7:15 - 7:18Żeby wyglądały jak zwykłe migawki.
-
7:19 - 7:22Jest coś w tym całym procesie 8x10.
-
7:22 - 7:24Taka nabożność, która towarzyszy fotografii dużego formatu.
-
7:24 - 7:27Musisz oddać cześć bogom fotografii,
-
7:27 - 7:29tak myślę.
-
7:29 - 7:32Moja matka miała swoją wizję,
-
7:32 - 7:35prawie jak sen.
-
7:35 - 7:38Tworzyła swój wymarzony obraz,
-
7:38 - 7:41stopniowo go udoskonalała,
-
7:41 - 7:44aż osiągała to, czego szukała.
-
7:44 - 7:47Potrzeba było pięciu wypraw w to samo miejsce
-
7:47 - 7:51i po 15-20 zdjęć
-
7:51 - 7:53za każdym razem.
-
7:53 - 7:55Za każdym razem, kiedy robiła mi zdjęcie,
-
7:55 - 7:56wiedziałem, że szuka tej intensywności
-
7:58 - 8:01tej samej intensywności, którą mają moje siostry i ja.
-
8:01 - 8:02Moja mama również ją ma.
-
8:02 - 8:05To taka intensywność, męska intensywność.
-
8:05 - 8:09Nie wiem czym to jest, ale do dziś mnie prześladuje.
-
8:11 - 8:13To mój ojciec
-
8:13 - 8:16dał mi prawie wszystkie moje pierwsze aparaty, pierwsze pół tuzina.
-
8:17 - 8:22Był ateistą, który praktykował pełną współczucia medycynę,
-
8:22 - 8:24pracując po 60 godzin tygodniowo.
-
8:24 - 8:26Był też na tyle socjalistą, by uważać,
-
8:26 - 8:29że jeśli kogoś nie stać, to nie powinien płacić za leczenie.
-
8:29 - 8:31Ale był też kolekcjonerem sztuki
-
8:31 - 8:33kupował Kandinsky’ego w latach 30,
-
8:33 - 8:35Twombly’ego w 50.
-
8:35 - 8:41Był niezwykłym człowiekiem i trudno było mu dorównać.
-
8:43 - 8:45A potem moja matka...
-
8:46 - 8:48W różnych pozach na tych wszystkich zdjęciach.
-
8:50 - 8:54Pochodzili z zupełnie różnych światów.
-
8:54 - 8:59Matka — z błękitnokrwistej Nowej Anglii.
-
8:59 - 9:03Ojciec — zbuntowany Teksańczyk.
-
9:05 - 9:06Byłam trzecim dzieckiem.
-
9:07 - 9:08Dwóch starszych braci.
-
9:09 - 9:11Wydaje mi się, że kiedy się urodziłam,
-
9:11 - 9:12rodzice byli już trochę zmęczeni wychowywaniem dzieci.
-
9:12 - 9:14Nie to, że mnie zaniedbywali
-
9:14 - 9:16to była raczej „życzliwa obojętność”.
-
9:16 - 9:17Nigdy nie nosiłam ubrań.
-
9:17 - 9:20Na wszystkich zdjęciach jestem naga.
-
9:20 - 9:22Mieli 12 bokserów,
-
9:22 - 9:25więc zawsze byłam otoczona stadem psów.
-
9:25 - 9:28Biegałam dziko przez pierwsze siedem lat mojego życia,
-
9:28 - 9:28a potem poszłam do szkoły
-
9:28 - 9:30i nie przyjęłam tego zbyt łaskawie,
-
9:32 - 9:34W końcu jednak zostałam „ucywilizowana”.
-
9:38 - 9:40Trochę podobnie wychowywałam swoje dzieci.
-
9:40 - 9:43Dlatego byłam zdziwiona,
-
9:43 - 9:44gdy ludzie tak bardzo się szokowali,
-
9:44 - 9:47widząc zdjęcia moich dzieci,
-
9:47 - 9:51na których dziko biegały nagie.
-
9:51 - 9:54Dla mnie to było całkowicie normalne.
-
9:57 - 9:59Chyba nigdy wcześniej nie widziałam tego zdjęcia.
-
10:05 - 10:07Widzisz, to przykład. Widzisz na nim swoją rękę?
-
10:07 - 10:09Widzisz swój gest ręki?
-
10:10 - 10:13Nie miałaś tej dziecięcej niezręczności.
-
10:13 - 10:18Byłaś smukła i zwiewna jak sylfida.
-
10:22 - 10:23Wszyscy patrzą na te zdjęcia i mówią:
-
10:23 - 10:26„Musiałaś mieć cudowne dzieciństwo”.
-
10:26 - 10:27I rzeczywiście — mieliśmy.
-
10:27 - 10:31Byłam dosłownie nimfą wodną aż do 12 roku życia.
-
10:33 - 10:35Wtedy to nie wydawało się magiczne, ale z perspektywy czasu,
-
10:35 - 10:36naprawdę było.
-
10:38 - 10:41Potem mama powiedziała,
-
10:41 - 10:43że te zdjęcia zaczęły wyglądać jak reklamy mody.
-
10:44 - 10:46Więc musiała zrobić coś innego.
-
10:49 - 10:50Kocham jej pejzaże.
-
10:50 - 10:52Nie mam z nimi żadnego problemu.
-
10:52 - 10:54Byłem już gotowy, by przestać
-
10:54 - 10:55robić zdjęcia.
-
10:55 - 10:57Byłem takiej myśli: „Ahh, koniec z robieniem zdjęć”.
-
11:00 - 11:02Uważam, że to pejzaże będą tym,
-
11:02 - 11:04za co zostanie zapamiętana.
-
11:04 - 11:07Na koniec to właśnie to
-
11:07 - 11:09będzie jej najtrwalsze dzieło.
-
11:09 - 11:13Nie, myślę, że jednak "Najbliższa Rodzina"
-
11:13 - 11:15Zdjęcia nas.
-
11:15 - 11:17Nie no, tylko sobie żartuję.
-
11:17 - 11:19Bo to jest najciekawszy temat.
-
11:19 - 11:21No, oczywiście.
-
11:21 - 11:26Ale te są lepsze technicznie.
-
11:26 - 11:28To zabawne, bo mama jest taka...
-
11:28 - 11:29Musisz wyjść, mamo.
-
11:32 - 11:35Czuję się głupio, rozmawiając o niej, gdy jest w pokoju.
-
11:35 - 11:40Ona została wychowana bez Boga,
-
11:40 - 11:43w bardzo ateistycznej rodzinie.
-
11:43 - 11:48I nigdy nie usłyszysz od niej
niczego duchowego ani religijnego. -
11:48 - 11:50Duchowego — może.
-
11:50 - 11:52Nawet wtedy mówi: „Nie chcę być zbyt drażliwa”.
-
11:52 - 11:54Jest naprawdę przeciwna takim rzeczom.
-
11:54 - 12:00Ale myślę, że to (jej sztuka) jest jej Biblią,
jej sposobem wyrażenia duchowości, -
12:00 - 12:02której nie potrafi wyrazić słowami
bez poczucia, że to głupie. -
12:03 - 12:04Może podobnie było ze zdjęciami "Najbliższej rodziny",
-
12:04 - 12:07to wyraz macierzyńskiego zrozumienia, macierzyńskiej miłości,
-
12:07 - 12:10tak trudnej do wyrażenia,
że musiała robić zdjęcia. -
12:18 - 12:19Wiem, że moja mama kocha Południe,
-
12:19 - 12:21jest coś niesamowitego
-
12:21 - 12:25w miejscach, gdzie nie ma galerii handlowych,
-
12:26 - 12:28gdzie czuć prawdziwą historię.
-
12:28 - 12:33A wydaje mi się, że w Stanach
to wszystko znika w zastraszającym tempie. -
12:39 - 12:42Oczywiście, teraz już nic nie widzę, bo jestem ślepa.
-
12:43 - 12:45Masz swoje okulary do czytania, Larry?
-
12:45 - 12:48Tata jest równie wielką częścią mamy
-
12:48 - 12:51ich związek jest bardzo związany z ziemią.
-
12:51 - 12:55Wydaje mi się, że są naprawdę świadomi,
-
12:55 - 12:58jak ważne jest zachowanie piękna wokół siebie.
-
13:00 - 13:01Możemy zrobić z tego odbitkę.
-
13:01 - 13:08Uwielbiam wielkoformatowe zdjęcia.
-
13:08 - 13:12Często jestem tam, gdy powstaje obraz.
-
13:13 - 13:15To część pewnej ciągłości.
-
13:16 - 13:19W gruncie rzeczy wszystko jest całkiem dobre.
-
13:19 - 13:21Ładnie wygląda na czarnym tle.
-
13:23 - 13:27Czujesz się bardzo blisko całego procesu,
-
13:27 - 13:32a potem, gdy gotowy obraz trafia na ścianę, zaczyna żyć własnym życiem.
-
13:32 - 13:40To naprawdę wspaniałe doświadczenie.
-
13:47 - 13:49Ah! Tylko trochę jaśniej.
-
13:49 - 13:57(śpiewa) Przez mile...
-
13:57 - 14:05Polskie napisy - Oliwia Bujnarowska
- Title:
- Mistrzowskie techniki fotograficzne Sally Mann | | Art21
- Description:
-
Art21 z dumą prezentuje segment o artystce Sally Mann z odcinka „Miejsce” ("Place") w pierwszym sezonie serii „Sztuka XXI wieku” ("Art in the Twenty-First Century").
„Miejsce” miał swoją premierę we wrześniu 2001 roku na PBS.
Sally Mann, dzięki swojej pracowitości i misternym technikom fotograficznym, dokumentuje historyczne blizny oraz romantyzm Południa Stanów Zjednoczonych. W materiale śledzimy jej proces twórczy zarówno w studio, jak i w plenerze. Farma, na której Mann mieszka i pracuje, staje się istotnym tłem dla jej inspirującej pracy nad uchwyceniem jej piękna na zdjęciach.
Sally Mann urodziła się w 1951 roku w Lexington w stanie Wirginia, gdzie obecnie mieszka i tworzy. Więcej o artystce można dowiedzieć się na stronie: https://art21.org/artist/sally-mann.
TWÓRCY
Pomysłodawczynie: Susan Sollins i Susan Dowling.
Producent wykonawczy i kurator: Susan Sollins.
Producent wykonawczy: Susan Dowling.
Producent serii: Eve-Laure Moros Ortega.
Asystentka produkcji: Migs Wright.
Koordynator produkcji: Laura Recht.
Badacze: Quinn Latimer i Wesley Miller.
Reżyseria: Catherine Tatge.
Montaż: Donna Marino.
Zdjęcia: Bob Elfstrom i Joel Shapiro.
Dodatkowe zdjęcia: John Chater, Ken Kobland i Don Lenzer.
Dźwięk: Gautam K. Choudhury, Ray Day, Doug Dunderdale, Aldo Ferraris Hierro, Chris Kellett, Ramon Larrabaster, Juan A. Torres, Bill Wander.
Asystenci operatora: Matthew Gordon, Brian Hwang, Paul Marbury, Glen Piegari, Enrique Puig i Kipjaz Savoie.
Oświetlenie/Grip: Ned Hallick, Paco Mayo i Pedro Villalon.
Kierownicy planu: Asier Bilbao, Michelle Fernandez Echebarre i Hilda Frontanes-Suarez, Tropical Visions.
Asystenci produkcji: Steve Carrillo, Graham Gangi, Brent Hamilton, Gabriel Monts, Eric Pfriender, Orlando A. Rivera i Scott Stevens.
Fotografia do animacji: Marcos Levy i City Lights.
Asystenci montażu Avid: Heather Burak i Matt Prinzig.
Asystentka reżysera: Rachel Connolly.Pełna lista twórców dostępna na stronie: https://art21.org/watch/art-in-the-tw...
Główni sponsorzy pierwszego sezonu „Sztuki XXI wieku” to: Fundacja Roberta Lehmana, PBS, Narodowa Fundacja na rzecz Sztuki (NEA), Korporacja na rzecz Nadawców Publicznych (CPB), Fundacja Braci Rockefellerów, Agnes Gund i Daniel Shapiro, Fundacja Allena dla Sztuki, The Broad Art Foundation, Fundacja Jona i Mary Shirley, Fundusz Bagley Wrighta, Fundacja Rockefellera, Fundacja Andy’ego Warhola na rzecz Sztuk Wizualnych, Fundacja Horace'a W. Goldsmitha oraz Foundation-to-Life.
#SallyMann #Place #Art21
- Video Language:
- English
- Team:
Art21
- Project:
- "Art in the Twenty-First Century" broadcast series
- Duration:
- 15:11
![]() |
Oliwia B. published Polish subtitles for The intricate photographic techniques of Sally Mann | Art21 | |
![]() |
Oliwia B. edited Polish subtitles for The intricate photographic techniques of Sally Mann | Art21 | |
![]() |
Oliwia B. edited Polish subtitles for The intricate photographic techniques of Sally Mann | Art21 | |
![]() |
Oliwia B. edited Polish subtitles for The intricate photographic techniques of Sally Mann | Art21 | |
![]() |
Oliwia B. edited Polish subtitles for The intricate photographic techniques of Sally Mann | Art21 |