Andrew Bird, o home orquestra da imaxinación

O innovador musical Andrew Bird xunta o súa característica técnica de violín con xilófonos, voces e a sofisticación electrónica do looping. Aprobeita a súa inusual habilidade para facer música e transformarse nun home orquestra.

Ben, hai moito do que falar,

pero creo hei empezar tocando sen máis.

(Música)

♫ Cando espertei ♫

♫ pola mañá ♫

♫ fixen un café ♫

♫ lín o xornal ♫

♫ e paseniño ♫

♫ e tan suavemente ♫

♫ lavei a louza ♫

♫ e dei de comer aos peixes ♫

♫ Cantáchesme feliz aniversario ♫

♫ como se fose ♫

♫ o teu último día ♫

♫ aquí, na Terra ♫

(Aplausos)

Ben.

Hoxe quería facer algo especial.

Quería tocar por primeira vez unha canción na que estiven traballando

os últimos cinco, seis meses.

E hai poucas cousas tan emocionantes

como tocar unha canción

por primeira vez diante do público,

especialmente cando está a medio rematar.

(Risos)

Dalgunha forma espero que as palestras de aquí

poidan axudarme a rematala.

Porque trata de todo tipo

de campos estraños.

Así que esta canción é basicamente

sobre voltas

pero non o tipo de voltas que fago aquí.

Son voltas de acople.

No mundo do audio

ocorre cando un micrófono achégase demasiado

a súa fonte de son,

e entón convértese nun acople autodestructivo

e crea un son moi desagradable.

E vóuvolo demostrar.

(Risos)

Non vos vou facer dano. Non vos preocupedes.

♫ Isto é unha volta, unha volta de acople ♫

♫ Isto é unha volta, unha volta de acople ♫

♫ Isto é unha volta, unha volta de acople ♫

♫ Isto é unha volta, unha volta de acople ♫

♫ Isto é unha volta, unha volta de acople ♫

♫ Isto é unha volta, unha volta de acople ♫

♫ Isto é un -- (acople) ♫

Ben, non sei se era necesario demostralo.

(Risos)

Pero o que quero dicir é que o importante é o son da autodestrucción.

E estiven pensando en

como isto se aplica a un gran espectro de campos,

dende, por exemplo, o ecolóxico, si?

Parece que hai unha norma na natureza

pola que se te achegas moito a onde provés,

a cousa ponse fea.

Así que non podes dar de comer as vacas os seus propios cerebros

ou se non han coller a enfermidade das vacas tolas,

a endogomia e o incesto,

e, vexamos,

cal era a outra?

Biolóxico, hai enfermidades autoimunes,

que fan que o corpo se ataque a si mesmo

con demasiada forza

e mata ao anfitrión,

a persoa.

E entón, ben, aquí é onde chegamos á canción,

que dalgunha forma enche o oco emocional con isto.

Porque aínda que teño usado termos científicos

nas miñas cancións,

ás veces é moi difícil facelas poéticas.

E algunhas cousas

simplemente non teñen razón de ser canción.

Pero estou tentando a encher este oco

entre esta idea e a melodía.

E non sei se vos pasou algunha vez,

pero, ás veces, cando pecho os ollos

e tento durmir,

non podo deixar de pensar nos meus propios ollos.

É coma se os teus ollos

comenzaran a forzarse para verse a si mesmos.

Iso é o que sinto eu.

Non é agradable.

Síntoo se puxen esa imaxe nas vosas cabezas.

(Risos)

Por suposto é imposíbel que os teus ollos se vexan a si mesmos,

pero parecen estar a intentalo.

Agora está a ser a unha experiencia persoal.

Ou os oídos que poden ouvirse a si mesmos,

é simplemente imposíbel:

ese é o tema.

Así que traballei nesta canción

que fala destas cousas

e tamén imaxina

unha persoa que tivo moito éxito

defendéndose dun desengano amoroso

que acabou por romper o seu propio corazón,

se iso é posíbel.

E é iso o que pregunta a canción.

Moi ben.

Aínda non ten nome.

(Música)

♫ Adiante, felicítate ♫

♫ Date a man, esa man que é a túa man ♫

♫ E o ollo, eses ollos son os teus ollos ♫©

♫ E o oído que se ouve a si está preto ♫

♫ Porque é o teu oído, oh oh ♫

♫ Fixéches o imposible ♫

♫ Separácheste de ti mesmo ♫

♫ Fixécheste invulnerable ♫

♫ Ninguén pode romper o teu corazón ♫

♫ Así que gástao ♫

♫ E esprémeo ♫

♫ E gástao ♫

♫ e rómpeo ti mesmo. ♫

♫ Faino por ti mesmo, rómpeo ti mesmo ♫

♫ Faino por ti mesmo, rómpeo ti mesmo ♫

♫ Faino por ti mesmo ♫

(Aplausos)

Grazas

(Aplausos)

Moi ben.

É dalgunha forma simpático. Os cantautores poden saírse coa súa.

Podes contar teorías tolas

e non ter que respaldalas con datos

gráficos ou investigación.

Pero, xa sabedes, creo que a curiosidade sen complexos

é o que o mundo precisa agora mesmo,

só un pouco.

(Aplausos)

Vou rematar cunha canción miña

chamada "Sistemas Meteorolóxicos."

(Música)

♫ Calado ♫

♫ Está calado, dixo ela ♫

♫ Fala na parte de atrás da súa cabeza ♫

♫ No bordo da cama, podo ver a túa corrente sanguínea ♫

♫ Podo ver as túas ♫

♫ células medrar ♫

♫ Agarda un intre ♫

♫ Non derrames o viño ♫

♫ Podo velo todo dende aquí ♫

♫ Podo ver ♫

♫ Oh, eu ♫

♫ podo ver ♫

♫ os sistemas meteorolóxicos ♫

♫ do mundo ♫

♫ Sistemas meteorolóxicos ♫

♫ do mundo ♫

♫ Algunhas cousas das que dis ♫

♫ non están á venda ♫

♫ Aguantaría onde ♫

♫ os nosos axentes libres dalgunha substancia son ♫

♫ sagrados ♫

♫ Agarda aínda un intre ♫

♫ Non derrames o viño ♫

♫ Podo velo todo dende aquí ♫

♫ Podo ver ♫

♫ Oh, eu ♫

♫ podo ver ♫

♫ sistemas meteorolóxicos do mundo ♫

♫ Sistemas meteorolóxicos ♫

♫ do mundo ♫

Grazas.

(Aplausos)