วิธีสร้างแรงบันดาลใจให้เด็กเป็นนักอ่านตลอดชีวิต
-
0:01 - 0:03ในฐานะครูประถม
-
0:03 - 0:08แม่ของผมทำทุกอย่างเพื่อให้แน่ใจว่า
ผมมีทักษะการอ่านที่ดี -
0:08 - 0:13ซึ่งมักจะรวมถึงการอ่านที่โต๊ะในครัว
ในวันหยุดสุดสัปดาห์ -
0:13 - 0:15ในขณะที่เพื่อนของผมเล่นอยู่ข้างนอก
-
0:15 - 0:17ความสามารถในการอ่านของผมพัฒนาขึ้น
-
0:17 - 0:23แต่ชั่วโมงการอ่านที่ถูกบังคับแบบนี้
ไม่ได้สร้างแรงบรรดาลใจที่จะรักการอ่าน -
0:24 - 0:26มัธยมปลายเปลี่ยนทุกอย่าง
-
0:26 - 0:33ตอนเกรดสิบ ในวิชาภาษาอังกฤษธรรมดาของผม
ครูให้อ่านเรื่องสั้นและสอบการสะกดคำ -
0:33 - 0:37ผมขอที่จะสลับไปอีกวิชาหนึ่ง
เพียงเพราะความเบื่อ -
0:37 - 0:40เทอมต่อมา
ผมลงเรียนวิชาภาษาอังกฤษขั้นสูง -
0:40 - 0:42(เสียงหัวเราะ)
-
0:42 - 0:45เราอ่านนิยายสองเรื่องและเขียนรายงานสองชิ้น
เกี่ยวกับหนังสือในเทอมนั้น -
0:46 - 0:50ความแตกต่างและความเข้มงวดอย่างมาก
ของชั้นเรียนภาษาอังกฤษทั้งสอง -
0:50 - 0:52ทำให้ผมโกรธและตั้งคำถามอย่าง
-
0:54 - 0:56"คนขาวพวกนี้มาจากไหน"
-
0:56 - 0:57(เสียงหัวเราะ)
-
0:57 - 1:01มัธยมปลายของผมมีคนผิวสีและคนละติน
กว่าร้อยละ 70 -
1:01 - 1:06แต่ในชั้นเรียนภาษาอังกฤษขั้นสูง
กลับมีแต่คนขาว -
1:06 - 1:10ประสบการณ์ส่วนตัวต่อการเหยียดเชื้อชาตินี้
-
1:10 - 1:13เปลี่ยนความสัมพันธ์ของผม
กับการอ่านไปตลอดกาล -
1:13 - 1:17ผมเรียนรู้ว่าผมไม่สามารถพึ่งโรงเรียน ครู
หรือหลักสูตร -
1:17 - 1:19เพื่อสอนให้ผมรู้ในสิ่งที่ต้องรู้
-
1:19 - 1:24และด้วยความเป็นพวกต่อต้าน
มากกว่าเป็นผู้ใช้สติปัญญา -
1:24 - 1:27ผมตัดสินใจที่จะไม่ยอมให้คนอื่นมาควบคุม
-
1:27 - 1:29เวลาและสิ่งที่ผมอ่าน
-
1:30 - 1:33และโดยไม่รู้ตัว
ผมได้พบกับกุญแจสำคัญ -
1:33 - 1:35ที่จะช่วยให้เด็ก ๆ อ่านหนังสือ
-
1:36 - 1:37อัตลักษณ์ครับ
-
1:37 - 1:40แทนที่จะมุ่งไปที่ทักษะ
-
1:40 - 1:44และพัฒนาเด็กจากการอ่านระดับหนึ่ง
ไปอีกระดับหนึ่ง -
1:44 - 1:49หรือบังคับให้นักอ่านที่ประสบปัญหา
จดจำรายการคำศัพท์ที่ไม่คุ้นเคย -
1:49 - 1:53เราควรจะตั้งคำถามถามตัวเองว่า
-
1:53 - 1:57เราจะสร้างแรงบันดาลให้กับเด็ก ๆ
เพื่อให้เขาเป็นนักอ่านได้อย่างไร -
1:59 - 2:03เดอณอณ เด็กเกรดหนึ่งผู้ปราดเปรื่อง
ที่ผมสอนในบล็องซ์ -
2:03 - 2:07เขาช่วยให้ผมเข้าใจว่า
อัตลักษณ์ทำให้เกิดการเรียนรู้ได้อย่างไร -
2:07 - 2:10วันหนึ่งในชั้นเรียนคณิตศาสตร์
ผมเดินไปหาเดอฌอณ และพูดว่า -
2:10 - 2:13"เดอฌอณ เธอเป็นนักคณิตศาสตร์ที่ยอดมาก"
-
2:13 - 2:15เขามองผมและตอบว่า
-
2:15 - 2:18"ผมไม่ใช่นักคณิตศาสตร์
ผมเป็นอัจฉริยะด้านคณิตศาสตร์!" -
2:18 - 2:19(เสียงหัวเราะ)
-
2:19 - 2:22โอเค เดอฌอณ
-
2:22 - 2:24การอ่านล่ะ
-
2:24 - 2:25เป็นอีกเรื่องหนึ่งเลยครับ
-
2:25 - 2:27"คุณเออร์บีครับ ผมอ่านไม่ออก
-
2:27 - 2:30ผมไม่มีวันที่จะอ่านออก" เขาจะพูดแบบนั้น
-
2:30 - 2:33ผมสอนเดอฌอณให้อ่าน
-
2:33 - 2:38แต่ยังมีเด็กผิวสีอีกมาก
ที่ติดอยู่กับการอ่านหนังสือไม่ออก -
2:39 - 2:41จากข้อมูลของกระทรวงศึกษาธิการของสหรัฐ
-
2:41 - 2:45มากกว่าร้อยละ 85 ของเด็กชายผิวสีเกรดสี่
-
2:45 - 2:47อ่านหนังสือไม่คล่อง
-
2:48 - 2:49ร้อยละ 85!
-
2:51 - 2:55ยิ่งเด็กเจอความยากในการอ่านมากเท่าไหร่
-
2:55 - 2:58คุณครูจะต้องมีความสามารถ
ทางวัฒนธรรมมากขึ้นเท่านั้น -
2:59 - 3:03ในฐานะนักพูดเดี่ยวไมค์โครโฟน
เป็นอาชีพเสริมแปดปีที่ผ่านมา -
3:03 - 3:06ผมเข้าใจความสำคัญของ
ความสามารถทางวัฒนธรรม -
3:06 - 3:09ซึ่งผมให้นิยามว่าเป็นความสามารถในการแปลง
-
3:09 - 3:13สิ่งที่คุณอยากให้คนอื่นรู้หรือทำได้
-
3:13 - 3:18เป็นการสื่อสารหรือประสบการณ์
ที่พวกเขาคุ้นเคยและน่าสนใจ -
3:19 - 3:21ก่อนขึ้นบนเวที ผมจะประเมินผู้ชม
-
3:22 - 3:24ว่าพวกเขาเป็นคนขาวหรือเป็นคนละติน
-
3:24 - 3:28พวกเขาแก่หรือยังเด็ก
เป็นคนทำงาน หรือเป็นคนหัวโบราณ -
3:28 - 3:31จากนั้นผมจะดูและปรับมุกตลกของผม
-
3:31 - 3:34จากสิ่งที่ผมคิดว่าจะทำให้
คนหัวเราะมากที่สุด -
3:34 - 3:38ขณะที่ผมแสดงที่โบสถ์
ผมสามารถเล่นมุกบาร์ได้ -
3:39 - 3:41แต่อาจจะไม่ทำให้คนหัวเราะ
-
3:41 - 3:43(เสียงหัวเราะ)
-
3:43 - 3:48เราในฐานะของสังคม
กำลังสร้างประสบการณ์การอ่านสำหรับเด็ก -
3:48 - 3:51ที่เทียบเท่ากับการเล่ามุกบาร์ในโบสถ์
-
3:52 - 3:54แล้วเราก็สงสัยว่า
ทำไมเด็กหลายคนถึงไม่อ่าน -
3:55 - 3:58เปาโล เฟรรี นักการศึกษาและนักปรัชญา
-
3:58 - 4:01เชื่อว่าการเรียนการสอน ควรเป็นไปแบบสองทาง
-
4:01 - 4:06นักเรียนไม่ควรถูกมองเป็นถังเปล่า
เพื่อรอการใส่ข้อมูลลงไป -
4:06 - 4:08แต่เป็นผู้ร่วมสร้างความรู้
-
4:10 - 4:13หลักสูตรที่ออกแบบเหมือนเสื้อโหล
และนโยบายของโรงเรียน -
4:13 - 4:16ที่บังคับให้นักเรียนนั่งนิ่งตัวตรง
-
4:16 - 4:19หรือทำงานไปเงียบ ๆ --
-
4:19 - 4:24สภาพแวดล้อมเหล่านี้มักเมินเฉยต่อ
ความต้องการในการเรียนรู้ -
4:24 - 4:27ความสนใจ และความเชี่ยวชาญ
ของเด็กแต่ละคน -
4:27 - 4:29โดยเฉพาะเด็กผิวสี
-
4:30 - 4:33หนังสือเด็กหลายเล่มที่ให้เด็กชายผิวสีอ่าน
-
4:33 - 4:38มุ่งไปที่หัวข้อที่เคร่งเครียดอย่าง
ทาส สิทธิพลเมือง อัตชีวประวัติ -
4:38 - 4:42น้อยกว่าร้อยละ 2 ของครู
ในสหรัฐอเมริกา เป็นชายผิวดำ -
4:42 - 4:46และเด็กชายผิวสีส่วนใหญ่
เติบโตมากับแม่เลี้ยงเดี่ยว -
4:46 - 4:51มีเด็กชายผิวสีที่ไม่เคยเห็น
ชายผิวสีอ่านหนังสือ -
4:52 - 4:56หรือไม่เคยได้รับการกระตุ้นจากชายผิวสี
ให้อ่านหนังสือ -
4:58 - 5:03มีปัจจัยทางวัฒนธรรมอะไร
มีบริบททางสังคมอะไร -
5:03 - 5:05ที่จะชี้นำให้เด็กผิวสีสรุปได้ว่า
-
5:05 - 5:07การอ่านคือสิ่งที่พวกเขาต้องทำ
-
5:08 - 5:11นี้คือเหตุผลที่ผมตั้งห้องสมุดร้านตัดผม
Barbershop Books ขึ้นมา -
5:12 - 5:15เป็นองค์กรไม่แสวงหากำไร
-
5:15 - 5:19ที่สร้างพื้นที่สำหรับการอ่าน
ที่เหมาะสำหรับเด็กขึ้นในร้านตัดผม -
5:20 - 5:21พันธกิจของเราง่ายมาก
-
5:21 - 5:24คือการช่วยให้เด็กชายผิวสี
ระบุว่าตนเองคือนักอ่าน -
5:26 - 5:29เด็กชายผิวสีหลายคนไปที่ร้านตัดผม
หนึ่งหรือสองครั้งต่อเดือน -
5:30 - 5:33บางคนเจอช่างตัดผมบ่อยกว่า
ที่พวกเขาจะเจอพ่อของตัวเอง -
5:34 - 5:39Barbershop Book เชื่อมโยงหนังสือ
เข้ากับพื้นที่ของผู้ชาย -
5:39 - 5:43และเชื่อมโยงชายผิวสีกับประสบการณ์
การอ่านแรก ๆ ของเด็กชายเข้าด้วยกัน -
5:44 - 5:46โครงการการอ่านบนอัตลักษณ์นี้
-
5:46 - 5:50อาศัยรายการหนังสือสำหรับเด็ก
แนะนำโดยเด็กชายผิวสีและตรวจสอบแล้ว -
5:50 - 5:53นี่คือหนังสือที่พวกเขาอยากจะอ่าน
-
5:55 - 5:58รายงานเด็กและครอบครัว ปี ค.ศ. 2016
ของสคอลาสติก -
5:58 - 6:04พบว่า สิ่งที่เด็กมองหาเป็นอย่างแรก
เวลาเลือกหนังสือ -
6:04 - 6:06คือหนังสือที่จะทำให้พวกเขาหัวเราะ
-
6:07 - 6:13ดังนั้นหากเราจริงจังที่จะช่วยเด็กชายผิวสี
และเด็กคนอื่น ๆ ได้อ่าน -
6:13 - 6:15ในเวลาที่ไม่จำเป็นต้องอ่าน
-
6:15 - 6:17เราจะต้องอาศัยแบบอย่างของชายที่อ่านหนังสือ
-
6:17 - 6:19ในช่วงต้นของการรู้หนังสือ
-
6:20 - 6:24ในทางกลับกัน หนังสือสำหรับเด็กบางเล่ม
ที่ผู้ใหญ่ชอบกันมาก -
6:24 - 6:29เพราะความตลกและงี่เง่า
หรือแม้กระทั่งน่าขยะแขยงอย่าง "Gross Greg" -
6:29 - 6:33(เสียงหัวเราะ)
-
6:34 - 6:39"เธอเรียกมันว่าขี้มูก
เกรกเรียกมันว่านำตาลก้อนเล็กแสนอร่อย" -
6:39 - 6:40(เสียงหัวเราะ)
-
6:40 - 6:44เสียงหัวเราะนั่น ปฏิกิริยาเชิงบวกนั่น
-
6:44 - 6:47หรือปฏิกิริยาขยะแขยงที่คุณบางคนมี
-
6:47 - 6:48(เสียงหัวเราะ)
-
6:48 - 6:52เด็กชายผิวสีสมควรได้รับ
หรือต้องการมากกว่านั้น -
6:53 - 6:57การทำลายความไม่เท่าเทียม
ที่ระบาดในการศึกษาของอเมริกัน -
6:58 - 7:01ต้องอาศัยพวกเราในการสร้างประสบการณ์การอ่าน
-
7:01 - 7:05ที่สร้างแรงบันดาลให้กับเด็ก ๆ
ที่จะพูดคำสามคำ : -
7:06 - 7:07ฉันเป็นนักอ่าน
-
7:07 - 7:08ขอบคุณครับ
-
7:08 - 7:14(เสียงปรบมือ)
- Title:
- วิธีสร้างแรงบันดาลใจให้เด็กเป็นนักอ่านตลอดชีวิต
- Speaker:
- อัลวิน เออร์บี (Alvin Irby)
- Description:
-
more » « less
จากข้อมูลของกระทรวงศึกษาธิการของสหรัฐอเมริกา พบว่า มากกว่าร้อยละ 85 ของ เด็กชายผิวสีที่ศึกษาอยู่เกรดสี่อ่านเขียนไม่คล่อง ประสบการณ์การอ่านแบบไหนที่เราควรจะสร้างเพื่อให้แน่ใจว่าเด็กทุกคนอ่านหนังสือออก ในปาฐกถาที่จะชวนคุณคิดถึงการสอนให้เด็กอ่านแบบใหม่ อัลวิน เออร์บี ครูและนักเขียน อธิบายความท้าทายในการอ่านที่เด็กชายผิวสีหลายคนเผชิญ และบอกกับเราว่า ครูผู้ซึ่งมีความสามารถเชิงวัฒนธรรมทำอะไรบ้างที่ช่วยให้เด็กมองเห็นว่าพวกเขาคือนักอ่าน
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 07:27
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for How to inspire every child to be a lifelong reader | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How to inspire every child to be a lifelong reader | |
|
Rawee Ma accepted Thai subtitles for How to inspire every child to be a lifelong reader | |
|
|
Rawee Ma declined Thai subtitles for How to inspire every child to be a lifelong reader | |
|
|
Rawee Ma edited Thai subtitles for How to inspire every child to be a lifelong reader | |
|
Dollaya Piumsuwan edited Thai subtitles for How to inspire every child to be a lifelong reader | |
|
|
Dollaya Piumsuwan edited Thai subtitles for How to inspire every child to be a lifelong reader | |
|
|
Dollaya Piumsuwan edited Thai subtitles for How to inspire every child to be a lifelong reader |