İçindeki sabotajcıları fark et | Shirzad Chamine |TEDxStanford

Shirzad Chamine'e göre, bizim pozitif zekâ katsayımız, PQ'muz, aklımızın bize iyi hizmet ettiği yani bizi sabote etmediği zamanın yüzdesini gösteren bir ölçüttür. Shirzad Chamine'nin çalışması, iyi gizlenmiş on zihinsel sabotajcıları açığa çıkarıyor ve bunları nasıl yeneceğimizi anlatıyor. IQ ve EQ (duygusal zekâ) maksimum potansiyelimize katkı yapsa da o potansiyeli fiilen ne kadar gerçekleştireceğimizi belirleyen PQ'dur.

Profesör Shirzad Chamine, New York Times'ın en çok satanlar listesindeki "Pozitif Zekâ" kitabının yazarıdır ve ayrıca dünyadaki en büyük "coachtraining" (koç eğitimi) kuruluşu olan CTI'ın onursal profesörüdür. Daha önceden bir yazılım firmasının CEO'suydu. Akademik geçmişinde, nörobilim dalında bir doktora, psikolojide bir lisans ve elektrik mühendisliğinde mastır ve Stanford'dan bir işletme mastır derecesi vardır.

Bu konuşma TED konferansı formatı kullanılarak yerel bir topluluk tarafından bağımsız organize edilen bir TEDx etkinliğinde yapılmıştır. Daha fazla bilgi için http://ted.com/tedx adresini ziyaret edin.

Bir şeyi açıklığa kavuşturarak
başlamak istiyorum.

Şunu bilmenizi isterim ki ben

kesinlikle,

inanılmaz derecede

ve tümüyle

harikayım.

(Alkış ve tezahürat)

Şimdi, alçak gönüllü olmada
bir sorunum olduğunu düşünüyorsanız

ki değilim,

(kahkahalar)

başka önemli bir şey söyleyeyim.

Ben sizlerin de
harika olduğuna inanıyorum!

Şimdi anlaştık mı?

(Izleyiciler) Evet.

(Alkışlar)

Ama aynı zamanda, araştırmama
dayanarak şuna inanıyorum ki

bir - hayır, bu benim, tamam.

Ama aynı zamanda, araştırmama
dayanarak şuna inanıyorum ki

%80 ihtimalle,

gerçekte ne kadar muhteşem
olduğunuzu bilmiyorsunuz.

Eskiden biliyordunuz ama unuttunuz.

Zamanla gerçek kimliğinizi,

gerçek potansiyelinizi nasıl unuttuğunuzu

ve onu nasıl tekrar keşfedip

özgür bırakabileceğinizi
ve böylece daha mutlu, yetkin,

gerçek ve muhteşem
kendiniz olabileceğinizi

gösteren bilimi anlatmak için buradayım.

Süper, değil mi?

Çok güzel!

Burada, Stanford'da
bu konuda ders veriyorum

ve çalışmam, nörobilim ve psikolojideki
geniş araştırmalara dayanıyor.

Size eskiden ne kadar muhteşem
olduğunuzu bildiğinizi kanıtlayan

en önemli kanıtımı göstermek istiyorum!

Bu kanıtı görmek istiyor musunuz?

İşte burada.

Sizce, o ne kadar muhteşem
olduğunu biliyor mu?

Kesinlikle. Işıl ışıl parlıyor.

Ya bu?

Sizce, ne kadar muhteşem
olduğunu biliyor mu?

Saçının her teliyle
ne kadar muhteşem olduğunu biliyor.

(Kahkahalar)

Peki ya bu ikisi?

Bildiklerini biliyorum, çünkü
onlar benim sevgili çocuklarım,

Tisa ve Kion.

Ana fikir şu:

Eşsiz ve muhteşem biri olarak doğdunuz

ve eskiden bunu biliyordunuz!

Peki, buna ne dersiniz?

Sizce, ne kadar muhteşem
olduğunu biliyor mu?

gerçekten hiç bilmiyor.

Eskiden biliyordu

ama bu resmin çekildiği zamana
kadar bunu unutmuştu.

Bu arada, bu benim resmim.

Çok şirin, değil mi?

(Kahkahalar)

Size söylemiştim.

(Kahkahalar)

Peki, gerçekte kim olduğumu
neden ve nasıl unutmaya başladım?

Sorunlu bir ailede
mutlu bir çocuk olarak doğdum.

Anne babam ve dört kardeşim, varoşta
iki yatak odalı bir dairede yaşıyorduk.

Babam ürkütücü, sinirli
ve ani şiddet gösteren biriydi.

Annem sürekli bir korku
içinde yaşıyordu.

Çok sevgi görmüyordum.

Hayatım annemle babamın
elinde olduğu için

onların kusurlu olduğunu
kabul etmekten çok çekiniyordum.

Bunun yerine kafamda bir ses
oluşmaya başladı.

Ses bana şunu söylüyordu;
annemle babam mükemmel

ve beni sevmeme nedenleri
onların sevgisine layık olmayışım.

Şimdi, bu sese "Yargıç" diyeceğim.

Tabii ki Yargıç beni
yargılamaya başladığında

etrafımdaki herkesi de
yargılamaya başladı,

böylece daha az korkacaktım.

Büyürken bu Yargıç karakterinin

zihnimin kontrolünü ele geçirdiğini
hiç fark etmedim.

Bunu ancak 27 yaşında,

burada, Stanford'da
bir MBA dersinde anladım.

12 MBA öğrencisi iki gruba bölünmüş,
daire hâlinde oturuyorduk

ve duygularımızı açıkça paylaşıyorduk.

Sınıf arkadaşlarımdan biri
bana döndü ve gergin bir şekilde,

"Shirzad, bunu sana nasıl
söylesem bilmem ama

sık sık beni ağır biçimde yargıladığını
hissediyorum ve bu çok canımı sıkıyor."

Ona dönüp şöyle dedim;

"John, bunu söylediğin için
sana çok teşekkür ederim.

Bu çok faydalı bir geri bildirim."

Ama içimden şöyle diyordum

" Tabii ki seni yargıladığımı
düşüneceksin, geri zekâlı.

(Kahkahalar)

Gruptaki en sefil ezik sensin.

(Kahkahalar)

Seninle ilgili başka ne düşünebilirim ki?"

Ama sonra, grupta ikinci, üçüncü
ve dördüncü kişiler

tamamen aynı şeyi söyledi.

Onlara da kibarca teşekkür ettim

tabii içimden "Ne eziklermiş be, kendi
güvensizlikleri için beni suçluyorlar."

İnanın bana, hakikaten böyle düşündüm.

Ama nasıl olduysa beşinci
sonunda anlatmayı başardı

ve birdenbire fark ettim ki

"Dur bir dakika, haklılar.
Ben her şeyi anında yargılıyorum."

Kafamdaki bu Yargıç karakteri

sadece diğer insanları değil, beni de
sürekli ve acımasızca küçümsüyordu.

Bu kafamın içinde görünmez bir karakterdi.

Gerçeklik algımı çarpıtan
görünmez bir mercekti

ve bu fark ediş hayatımı değiştirdi.

Kafamın içindeki
bu görünmez Yargıç karakteri

beni sinsice sabote ettiğinden

ona "Sabotajcı" adını verdim.

Daha sonra keşfettim ki
bu Yargıç Sabotajcı'ya ek olarak

dokuz Sabotajcı daha var

ve bazıları; Kontrolcü,
Aşırı Titiz ve Kurban.

Çocukluğun mükemmel geçse bile

hassas bir çocuğun
baş etme mekanizması olarak

bu Sabotajcılardan birkaçını edinirsin.

Örneğin, kaotik bir aile veya çevrede

kendini güvende hissetmek için
Kontrolcülük eğilimi geliştirebilirsin

veya daha fazla dikkat çekmek için
Kurban olabilirsin.

Sorun şu ki bu Sabotajcılar
tıpkı benim Yargıç'ın yaptığı gibi

senin aklının da görünmez
patronu hâline gelirler.

Sanki senmişsin gibi yaparlar
ama sen değillerdir.

İşte gerçekte kim olduğunu,
böyle unutursun.

Kafanın içindeki Sobotajcılarınla

senin Bilgen dediğim
gerçek sen arasında

sürekli bir savaş vardır.

Bunlar beyninin tamamen
farklı bölgeleri ile ilgilidir.

Sabotajcılar beynin
hayatta kalma bölümüyle ilgilidir

ve genel olarak beyin sapı, limbik sistem
ve sol beyindeki bazı bölümlerden oluşur.

Senin Bilgen ise
pozitif- zekâ beyin bölgelerinde,

çoğunlukla orta ön korteks,
ACC ayrı korteks

ve sağ lobdaki kısımlardan
oluşan bölgededir.

İşte size büyüleyici bir bilgi
ve mutluluk ipucu.

Şuna bakın: Beynin hayatta kalma
bölgeleri ve Sabotajcılar iç içe bağlı

ve nörokimyasal olarak işleri
stres ve mutsuzluk hissettirmek.

Başka türlüsü ellerinde değil.

Eğer daima mutlu hissetmek istiyorsan,

senin Bilge'yi güçlendirmeyi ve
Sabotajcıları zayıflatmayı öğrenmelisin.

Bu bir nörokimya bilimi meselesi.

Tecrübelerime dayanarak

sana garanti edebilirim ki

dünyada çok büyük bir
zenginlik ve başarı elde etsen bile

Sabotajcıların yüzünden yine de
derin bir mutsuzluk hissedersin.

Bir defasında, 100'den fazla CEO
ve başkanın olduğu

bir liderlik semineri yönetiyordum

ve bu kişilerin hepsi dışarıdan son derece
başarılı ve çok mutlu görünüyordu.

Onlara şöyle dedim, "Bakın, pek çok
başarılı CEO ve milyonere koçluk yaptım,

yani bu dış görünüşünüzdeki
öz güven ve mutluluk pozlarına kanmam."

Ve onlardan bir karta,
isimlerini belirtmeden

kimseyle paylaşmadıkları, içlerindeki
gerçek bir duyguyu yazmalarını istedim.

Onların izniyle bazılarını okuyorum.

"İşin lideri olarak
başarısız olmaktan çok korkuyorum."

"Kendimle çok az barışığım."

"Aşırı çalışma ve stres yüzünden
erken yaşta ölmekten korkuyorum."

"Çok mutsuz ve yalnız hissediyorum

ve kullandığım antidepresanların
yararı olmuyor."

"Sürekli etrafımdaki herkesi ölçmek
ve yargılamakla uğraşıyorum."

"Tek oğlumla nasıl iletişim
kuracağımı hiç bilemiyorum"

"Bu öz güven havam sahte."

"Kendimi baltalıyorum
ve nedenini bilmiyorum."

"Kendimi pek sevmiyorum."

"İstek ve arzularıma direnme gücüm az."

"Bir dolandırıcıymışım gibi hissediyorum."

"Endişem, bu maddiyatçılığımla
çocuklarımı incitiyorum."

"Stresle baş etmek için hap
ve alkol kullanıyorum."

"Keşke sadece bir yıllığına
kaçıp gidebilsem- yalnız kalmak için."

Ve son olarak

"Sonumun babam gibi
olmasından korkuyorum,

seveni yok ve yalnız ölecek."

Millet, bunlar
bizim hikâyemiz ve hayatımız.

Bu CEO'lardan tutun
lise diploması bile olmadan

üretimde çalışan kişilere kadar
çeşitli kişilerle çalıştım.

Zenginlik ve başarı seviyesi
ne olursa olsun

bu Sabotajcılar iş başında
ve bize azap çektiriyorlar.

Eskiden kendimi tamamen bitik
ve batırmış biri olarak düşünürdüm.

Sabatojcılarımız yüzünden

hepimizin batık olduğunu
öğrenmek insanı rahatlatıyor.

(Kahkahalar)

Peki, kim bu Sabotajcılar?

Araştırmamda

bu Sabotajcıları
güdülemelerine dayanarak

bağımsızlık, kabul görme veya güvenlik
ve ortaya çıkma tarzı,

kazanma veya kaçınma
bakımından sınıflandırdım.

Bu şekil dokuz Sabotajcı
çetesini gösteriyor.

Bunlar, Kontrolcü, Aşırı Başarılı,
Huzursuz,

Aşırı Titiz, Yaranmacı, Aşırı Tetikte,

Kaçınan, Kurban ve Aşırı Mantıklı.

Ne karakterler ama.

(Kahkahalar)

Bu dokuz kişilik çeteden
en az birinin yanı sıra

herkesin bir de
patron Yargıç Sabotajcısı var.

Bu Sabotajcıları zayıflatabilmek için

önce onları kafanda
suçüstü yakalaman gerekir.

Önemli bir projenin ortasında
olduğunu düşün

ve öğreniyorsun ki dönüm noktalarından
birinde tamamen hata yapmışsın.

Kafandaki Sabotajcılar şöyle
konuşmaya başlayabilir.

Yargıç-

"İşe yaramazın biriyim, tam bir eziğim.

Şimdi her şey mahvolacak."

Kontrolcü-

"Ama ben hep doğrusunu yaparım.

İşi mutlaka başka biri batırmıştır."

(Kahkahalar)

Kurban-

"Yine mi benim başıma geliyor.

Şuna bak, şimdi yıldırım düşse
kesin benim tepeme düşer!"

Of, acıdı.

(Kahkahalar)

Aşırı Titiz-

"Biliyordum! O raporun kapağı
yanlış mavi tondaydı."

Kaçınmacı-

"Hey, hâlâ çok zaman var.
Yemeği nerede yesem acaba?"

(Kahkahalar)

Aşırı Tetikte-

(Kahkahalar)

Bu benim, saçlarını yolan,
tabii kaldıysa.

Ve diğer beş Sabotajcı da böyle gider.

Şimdi, zihnindeki
Sabotajcıyı yakalayınca

yapacağın şey

o düşünceyi "Sabotajcı"
olarak etiketleyip

onu izlemeyi
ve ona güvenmeyi bırakmak.

Şu ikisi arasındaki farka dikkat et
"Yarın başarısız olacağım" diyorum,

"Benim can sıkıcı Yargıç Sabotajcı
yarın başarısız olacağımı" söylüyor.

Farkı anlıyor musun?

Sabotajcıları, açığa çıkarıp
etiketleyerek zayıflatırsın.

Aynı senaryoda senin Bilge
nasıl tepki verir?

Senin Bilge hakkındaki en şahane
şeylerden biri şu bilge bakış açısıdır.

"Her sonuç veya durum
bir fırsata çevrilebilir."

Şunu sorabilirsin "Bu projedeki
başarısızlığımı nasıl fırsata çeviririm?"

Bu bakış açısı her şeyi değiştirir.

Bu bakış açısı, pozitif- zeki
beyin bölgelerini faaliyete geçirir

ve bu da sana beş büyük Bilge gücü verir:

Empati kurmak.

Senin Bilge şunu bilir ki

sen zaten kötüyken
daha da üzerine gelmek

tam bir akılsızlıktır.

Yani kendine ve diğer insanlara,
hata insan içindir deyip merhamet edersin.

Bu seni enerjik ve olumlu kılar.

Keşfetmek.

Tıpkı bir ormanı keşfe çıkan,
her taşı kaldırıp

altında ne olduğuna bakan
bir çocuk gibi,

senin bu projede
başarısız olmana etki eden

bütün faktörleri heyecanla
anlamak istersin.

Eğer savunmaya geçer
ve depresyona kapılırsan

bu faktörleri keşfedemezsin.

Yenilikçilik.

Kumsalda kumdan kaleler yapan
yenilikçi bir çocuk olursun tekrar,

çünkü senin pozitif-zeki beyin bölgen
yaratıcılık için tasarlanmıştır

ve projenin neden başarısız
olduğuna dair keşiflerini

yaratıcı ve yeni çözümlerde
kullanabilirsin.

Ve zaman kazanarak bir yön belirler

ve korkusuz, cesur adımlar atarsın.

Senin Bilge krizlerin ortasında bile

çok daha iyi performans gösterir
ve olumlu kalır.

Şimdi, ancak güçlü Bilge kasların varsa

bu şekilde performans gösterebilirsin.

Beynin fonksiyonel MRI'ı
şunu gösteriyor ki

güçlü Bilge kasları oluşturma
tekniklerinin biri

her saat, birkaç kez, on saniye boyunca

dikkatini fiziksel bir hisse yöneltmektir.

Bu şaşırtıcı şeylere yol açabilir.

Örneğin, işte daha iyi performans
göstermek istiyorsan

ısırdığın kütür kütür elmanın tadını
gerçekten hisset,

arkadaşının gözlerindeki
binlerce renk dalgalanmasını gör

veya sevdiğin kişiyi hararetle,
kalp atışlarını hissederek kucakla.

Eğer nörobilimsel kanıtları incelemesem

bunu gerçek olamayacak
bir fantazi sanırdım.

İlerlemeyi takip etmek için
Bilge kaslarının

ve karşısındaki Sabotajcıların gücünü
24 saatlik tipik bir sürede

duygulara dayanarak
gerçekten ölçebiliyoruz.

Bu oranı, pozitif zekâ katsayınız

yani "PQ" olarak tanımladık.

Bağımsız araştırmacılar
PQ seviyesi artan insanların

çok daha mutlu ve daha az stresli
olduğunu göstermişlerdir.

Ayrıca performansları da çok daha iyi.

Örneğin, satış işinde %40 daha iyiler

ve takım performans ölçütleri
üçte bir oranında daha iyi.

Biraz alıştırma yaparak herkes
Bilge kaslarını güçlendirmeyi öğrenebilir.

Ve son olarak,

sevdiklerinizin de Bilgelerini
güçlendirmesine yardım edebilirsiniz.

Kızım Tisa'nın aksine,
Oğlum Kion gıdıklanmaya bayılır.

Onunla oynarken bir oyun icat ettim,

onu gıdıklamaya başlıyorum ve doğru
cevabı verene kadar da durmuyorum.

Gıdıklamaya başlayıp soruyorum

"Kion, seni neden çok seviyorum?"

Cevabı öğrenmiş tabii ve

"Bilmiyorum babacık.
Beni neden çok seviyorsun?"

Soruyorum "Çok yakışıklı olduğundan mı?"

Annesinin genleri yüzünden,
söylemenize gerek yok.

(Kahkahalar)

Cevabı öğrenmiş ve şöyle diyor

"Hayır babacık, yakışıklı
olduğumdan değil."

Soruyorum " Notların
iyi olduğu için mi?"

"Hayır baba, bilemedin."

"Sporda iyi olduğun için mi?
"Hayır baba, değil."

Yani bir dizi
güzel özellik sıralıyorum

ve o da "Hayır babacık"
diye devam ediyor.

Ve sonunda,
Çok şaşırmış gibi yapıp

soruyorum " Neden o zaman Kion,
neden seni çok seviyorum?"

Cevabı öğrenmiş

"Baba, ben olduğum için" diyor.

"Baba, çünkü ben olduğum için"

Hakiki kendisi, kendi Bilgesi.

Ya siz?

Acaba hayat nasıl olur

eğer hakiki kendinizi
tekrar canlandırsanız,

kendi Bilgenizi?

Bu size, sevdiklerinize ve dünyaya
nasıl bir armağan olur?

Ve o zaman neler mümkün olur?

Sizin özel, benzersiz
ve muhteşem varlığınız!

Şimdi onu hatırlama zamanı!

Teşekkür ederim.

(Alkışlar)