Sağlık sistemindeki gizli kahramanlar

Önceden bakıma muhtaç biri ve bugün kendisi bir hastaya bakan biri olan Scott Williams fahri bakıcıların paha biçilemez rolüne vurgu yapıyor. Bu kahramanlar ki, onlar sevdikleri insanların ihtiyaçları için kilometrelerce yol gidiyorlar. Kişisel bakımdan, savunuculuğa, moral desteğine kadar, dünya genelindeki sağlık ve sosyal yardım sistemlerinin görünmez omurgasını oluşturuyor, bu ücretsiz kahramanlar. Ve onlarsız bir sağlık sistemi, kesinlikle felaketle sonuçlanırdı. Scott Williams, "Onların hastalara ve topluma kattığı değerin nasıl daha iyi anlaşılmasını sağlayabiliriz." sorusuna yanıt arıyor.

Hadi, dikkatimizi yeniden sağlık
hizmetlerine verelim.

Son 15 yıldır sağlık sektöründe
çalışıyorum

ve beni bu sektöre çeken
şeylerden biri,

sağlık sistemimizdeki
bakım unsurlarına olan ilgimdi --

daha spesifik olmak gerekirse

bakımcıların yaptığı işten bahsediyorum.

Peki, bu salondaki kaç kişi kendini
bakıcı olarak görüyor?

Bunla beraber, kaçınız bir hastalık,
yaralanma veya engelden ötürü

sıkıntı çeken birine bakıcılık yaptınız?

Evet, elleri görelim?

Salonun neredeyse yarısı.

Elini kaldıran herkese, zamanlarını birine

bakarak geçirdikleri için teşekkür ederim.

Yaptığınız şey oldukça değerli.

Ben kendine bakan bir hastayım.

Genç yaştayken, Lim hastalığının
sıkıntısını çektim

ve 18 ay kadar antibiyotik
tedavisi gördüm.

Defalarca yanlış tanı koyuldu,

bakteriyel menenjit,
fibromiyalji, daha neler neler.

Bir türlü çözemiyorlardı.

Ve bugün burada karşınıza çıkabildiysem,

hayatımı borçlu olduğum

bir bakıcının inadı ve gayreti
sayesindedir bu.

Benim için yapabileceği her şeyi yaptı --

bir tedavi merkezinden diğerine
çok uzun yollar gitti,

en iyi seçeneği aradı,

hepsinden önemlisi, asla pes etmedi.

Öte yandan pek çok güçlükle karşılaştı,

çalışma ve yaşam standartları açısından.

O benim babamdı.

İyileştim ve sonsuz teşekkürlerimi
sunuyorum ona.

Bu tecrübe beni hasta hakları savunucusu
hâline dönüştürdü.

Biraz işin içine girince, tıpkı babamın
bana sağladığı destek gibi

diğer bakıcıların da sağladığını gördüm

ve bu, sağlık sisteminde
hayati bir rol oynuyor.

Onlarsız bir sağlık sistemimiz

olsaydı, bunu abartmıyorum,

ama tüm sağlık ve sosyal sistemimiz

çökebilirdi.

Yine de, onlar pek bilinmiyorlar.

Ben uzun süredir annemin
bakıcılığını yapıyorum,

o, birçok kronik durumdan
dolayı acı çekiyor.

Hasta bakıcıların yüzleştiği sorunları

her zamankinden daha iyi anlıyorum artık.

Yaşlanan nüfusla beraber,

ekonomik istikrarsızlık,

sağlık sistemindeki gerilim,

uzun vadeli kronik bakım
ihtiyaçlarının artması,

ailedeki bakıcıların önem ve taleplerini

daha da arttırıyor.

Dünyanın her yerindeki bakıcılar,
sevdikleri birinin sağlığını iyi şekilde

kazanması için kendi fiziksel,
finansal ve psikolojik

durumlarından fedakârlık ediyorlar.

Bakıcıların kendi sınırları
ve ihtiyaçları var

ve yeterli desteği bulamamaları durumunda

dayanma noktalarının sonuna gelebilirler.

Eskiden aile hayatının kişisel, özel
bir şeyi olarak görülen

fahri bakıcılık, bugün tüm dünyada
sağlık ve sosyal hizmetlerin

görünmez omurgasını oluşturmaktadır.

Gördüğünüz gibi bu salonda bile

pek çok bakıcı var.

Onlar kim ve kaç kişiler?

Karşılaştıkları zorluklar neler?

Ve hepsinden önce, hastalar, sağlık
sistemi ve toplum tarafından

değerlerinin anlaşılmasını

nasıl sağlayabiliriz?

Herkes gerçekten bir bakıcı olabilir:

15 yaşında bir kız çocuğu,multipl sklerozu
(MS) olan bir ebeveynine bakıyor;

40 yaşında bir adam, bir yandan
uzakta oturan ailesinin

bakımını üstlenirken, diğer yandan
tam zamanlı çalışıyor;

60 yaşında bir adam, ölümcül bir kansere
yakalanmış olan eşine bakıyor;

ya da 80 yaşında bir kadın,
Alzheimer hastası eşinin

bakımını üstleniyor.

Bakıcılar, aileleri için çok çeşitli
işler yapıyorlar.

Kişisel bakımlarını sağlıyorlar,

birine kıyafetini giydirmek gibi,

onları beslemek,
banyo yaptırmak,

ya da yürümelerine

yardımcı olmak gibi.

Ayrıca, ciddi bir seviyede sağlık
bakımı sağlıyorlar,

çünkü çoğu zaman sevdikleri kişinin
neye ihtiyaç duyduğunu biliyorlar,

hatta çoğu zaman hastaların
kendisinden bile iyi biliyorlar,

felç olmuş ya da teşhisi yüzünden
aklı karışmış biri olabilir bu.

Bu tür durumlarda,

bakıcılar ailelerinin savunucuları oluyor.

Bakıcıların en kritik görevlerinden

birisi de hastaya duygusal
destek sağlamaktır.

Doktor randevularını organize ediyorlar,

finansı organize ediyorlar,

ayrıca gündelik işleri de bu arada
hallediyorlar.

Bu zorluklar, yok sayamayacağımız
güçlükler.

Hâli hazırda 100 milyon bakıcı var

ve bunun yüzde 80'i Avrupa genelinde
hizmet sağlıyor.

Bu sayılar etkileyici de olsa,

genellikle hafife alınıyorlar,
-ki bunu pek bilinmemelerinden anlıyoruz.

Gördüğünüz gibi,

bu odadaki çoğu kişi bile, yeterli
ya da bakıcı olarak

görülebileceğinden emin değil.

Pek çoğunuz bir hemşireden ya da
başka bir sağlık

görevlisinden bahsettiğimi düşündü.

Ayrıca bakıcıların toplumumuza

getirdiği harika faydaları var.

Avustralya, 2015'ten birkaç örnek
vermek istiyorum sizlere.

Fahri bakıcıların, zihinsel
rahatsızlıklardan

sıkıntı çekenlere kattığı yıllık değer

13,2 milyar Avustralya doları.

Bu nerdeyse, Avustralya hükümetinin
zihinsel sağlık servislerine

yılda harcadığı paranın iki katı.

Bu rakamların gösterdiği şey,

yarın, bir anda bakıcılar bakım işini
durdurma kararı alsa,

sağlık ve sosyal sistemimiz çökebilir.

Bu sessiz bakıcılar için en önemli şey

yoksayılmamak iken,

büyük bir çoğunluğu, hükümet,

sağlık sistemi ve diğer özel kuruluşlar

tarafından dikkate alınmıyor.

Bunun yanı sıra, bakıcılar büyük
sorunlarla karşı karşıya kalıyor.

Pek çok bakıcı, yüksek giderler
ve maddi sıkıntılarla karşı karşıya,

tam zamanlı bir işte çalışamama
gerçeği ya da bir işte tutunamama

gerçeğiyle de karşı karşıyalar.

Çalışmalar gösteriyor ki;

pek çok bakıcı, sevdikleri birinin
sağlığı için,

kendi sağlıklarından oluyor.

Bakıcılar, sevdiklerine bakabilmek için
çok fazla zaman harcıyor

ve sıklıkla onların aileleri ve ilişkileri
zor duruma giriyor.

Pek çok bakıcının söylediğine göre

işverenlerin, onları destekleyecek
buna uygun

politikaları yok.

Yine de dünya genelinde

bakıcıları tanıma yolunda
bir aşama kaydedildi.

Sadece birkaç sene önce,
Uluslararası Bakım Teşkilatı

Birliği, UBTB, adında bir
şemsiye organizasyonu kuruldu,

dünya genelindeki bakım gruplarını
ve onların uluslararası platformdaki

haklarını, stratejik yönelim ve

bilgi akışı sağlayarak

bir araya getirmeyi planlıyor.

Ayrıca, özel kuruluşlar da, bakıcıların
bulundukları durumu tanımaya başladı.

Bakıcıların bu durumuna karşı
sahip olduğum

kişisel ilgi ve hevesimin,
kendi çalışma alanımda

bir yankı bulmasından dolayı gururluyum.

Şirketim çalışanları ve tüm toplum için

böyle eşsiz bir model geliştirme konusunda

oldukça kararlıdır.

Görevimiz, bakıcılara,

sağlıklarını koruyabilecekleri ve
hayatlarına

tekrar bir denge
getirebilecekleri bir saha açmaktır.

Yine de, nispeten yalıtılmış

bu girişimleri tamamlamak için
yapılması gereken çok şey var.

Topluluğumuz, artan sağlık baskısı

yaşlanan popülasyon,

artan kanser ve kronik durumlar

ve geniş bir adaletsizlik

ile karşı karşıya.

Bu güçlüklere karşı durmak için,

politikacılar, geleneksel sağlık
sistemini ve işveren

politikalarını aşmalı

ve hizmet sektörünün ana unsuru olmaya

devam edecek fahri bakıcıları
tanımalıdırlar.

Bakıcılık bir tercih olmalı

ve insan kendi sağlığını bir diğerinin
sağlığının arkasına koymamalı.

Bakımı, sağlık sistemine yerleştirmek için

ihtiyacımız olan şey, toplumsal ve
yapısal reform gibi derindedir.

Bunun gerçekleşmesi ancak akıl
yoluyla mümkün.

Ve bugün bile başlayabilir.

Bugün, dünyadaki milyonlarca bakıcı için

değişim tohumlarını ekebiliriz.

Sizden istediğim şey:

bugün eve gittiğinizde

ya da yarın sabah işe gittiğinizde

bir bakıcıyı kucaklayın.

Teşekkür edin onlara,

küçük bir yardım teklif edin,

belki bir kaç saatliğine gönüllü
bakıcı olmak gibi bir şey.

Eğer dünya genelindeki bakıcılar
daha iyi anlaşılırsa,

bu yalnızca onların sağlığı,
iyiliğini ya da motivasyonunu

geliştirmez,

aynı zamanda bakım yaptıkları kişilerin de
hayatlarını iyileştirir.

Daha fazla önemseyelim.

Teşekkürler.

(Alkış)